Ok, hier komt dan weer een langere post. Eens denken. We zullen maar beginnen met het festival. Om　vier uur te zondag moesten we verzamelen aan het station in Kandaimae. Vandaar uit gingen we dan met de trein waar de Aki-matsuri (hersfst-festival) plaatsvond. Nee, eigenlijk niet, want we moesten ook nog een stuk met de bus. Maar soit, daar aangekomen moesten we naar een zaaltje gaan om onze vestjes voor het festival aan te doen. De jongens die het houten schrijntje mee hielpen dragen, kregen ook een band voor rond de buik en een voor op het hoofd. Die voor op het hoofd waren nog over, dus heb ik er ook nog een kunnen dragen.
Je vraagt je natuurlijk af, wat dat allemaal is met het schrijn dragen. Wel dat is een houten contructie waren kleurijk geklede jongentjes gaan inzitten, die voor de avond "goden" zijn. Je zult het wel zien op de foto's. Alleen jongens mochten meehelpen dragen, maar ik denk niet dat er enig meisje interesse had, want dat ding is zeer zwaar. Na wat oefenen op de kreten en de speciale bewegingen vertrokken we dan. Wij moesten achter het schrijn lopen. Ik heb veel respect voor de jongens die het hebben gedaan, want het zag er echt zwaar uit.

De weg leidde naar een echt schrijn (tempeltje) waar nog twee andere draagkoetsen arriveerden. In het schrijn dansten meisjes. Het was allemaal zeer mooi om te zien. Na de plechtigheid, moesten de draagkoetsen met jongentjes terug naar de beginplaats worden gedragen. Onderweg hebben ze deze wel op een kar met wielen geplaatst om de dragers wat te sparen.
Aangekomen werden we getrakteerd op sushi en moesten we onszelf weeral eens voorstellen. (Naam, land, hoe je het festival vond)
Die avond zijn we wel voorbij de avondklok thuisgekomen, maar we hebben er niks van gehoord, dus het zal wel allemaal in orde zijn.

Te maandag zijn we dan voor de les Japanese Popular Culture naar de Karaoke geweest als field-trip. Het was zeer leuk. Iedereen heeft gezongen. We zaten wel in twee aparte kamertjes, want we waren met een te grote groep. Oh ja, karaoke in Japan is dus anders dan in Belgie. Je kan er kamertjes voor huren, zodat enkel je vrienden je horen. Ik vind dit systeem veel beter. Je komt ook vaker aan de beurt. Ik heb 1 japans liedje gezongen dat ik kende van een anime reeks (Sore ga ai deshou van full metal panic fumoffu) en veel engelstalige en zelf een frans (Les Champs Elysees). Er waren heel veel buitenlandse (engelstalige) liedjes. Ik wil zeker nog eens terug gaan.
Rick (een amerikaan) kon heel goed zingen. Er was niet echt iemand bij die heel vals zong. We hebben daar drie uur of iets meer zitten zingen en de sensei (prof) heeft zelfs wat Enka (traditionelere Japanse muziek) gezongen.

Te dinsdag had ik mijn eerste kanjitest en ik denk wel dat hij goed is gegaan. ^^

Voor de rest is er enkel nog zwemnieuws. Ik heb dus inderdaad van dinsdag tot vrijdag gekozen. En er is weer een nieuwe buitenlander bij de zwemclub, Regina (uit Singapore). Zij ziet het wel zitten om 4 keer per week te komen. Het is een hele toffe en een zotte. ^^
Ik heb weer wat lessen van Kousuke gekregen en ben er weer vooruit op gegaan. Mijn ademhaling blijft moeilijk, maar dat zal alleen beteren door veel te oefenen. Ik kan wel nog geen crawl zonder plank, maar ik heb het gisteren voor de eerste keer wel eens moeten oefenen. Dus mischien moet ik vandaag wel een paar lengtes crawl zwemmen. ^^ Ik zal mijn best doen. Ik ga wel blij zijn als ik het eindelijk kan. Misschien dat ik daarna eens butterfly ga proberen. Maar dat is nog verre toekomst. Eerst crawl fatsoenlijk onder de knie hebben.

Zo dit is toch al wel een redelijke tekst. Ik ga hier nu afsluiten en in de volgende post de foto's van de matsuri zetten. Dit is veiliger voor het geval dat blogger weer eens moeilijk doet.

Mata ne.